Op maandag 24 oktober laten we Darwin achter ons en vliegen door naar Cairns, in het territory Queensland. Deze toeristische, maar mooie en nette stad vind ik dankzij de zeebries aangenamer dan Darwin.

De vier dagen die we hier verblijven, kunnen we opnieuw invullen met excursies. Op dinsdag 25 oktober sluit ik aan voor een bezoek aan het Daintree National Park en op woensdag 26 oktober gaan we snorkelen aan het Great Barrier Reef. Zo blijft donderdag 27 oktober een vrije dag – zaaaaaalig! – vooraleer we op 28/10 terugvliegen naar Nederland.

De vlucht naar Cairns stopte even in een mijnstadje waar lithium wordt gemijnd. Het leverde bijzondere foto’s vanuit het vliegtuig op.

Het Daintree National Park is een aaneenschakeling van mooie plaatsen, met als hoogtepunten Cape Tribulation en de Daintree River.

Cape Tribulation is een van de weinige plekken op aarde waar het regenwoud grenst aan het witte strand en de oceaan. Cape Tribulation betekent letterlijk ‘Kaap Beproeving’ en werd in 1770 zo door de Britse kapitein Cook genoemd omdat hij daar veel moeite had om veilig langs het Great Barrier Reef te varen. De plaats ziet er uitnodigend uit om te gaan zwemmen, maar hier maken krokodillen en kwallen strand en zee onveilig.

Het regenwoud is adembenemend (ook een beetje letterlijk door de hoge luchtvochtigheid). Van het vlakke hout van boomwortels worden onder andere boemerangs gemaakt. De lianen tieren er welig en vormen een warrig netwerk tussen de boomtoppen. Ook hier koelde een zwemstop ons af (op een plaats waar gelukkig geen krokodillen zitten).

Geen jungle zonder beesten natuurlijk. De Golden Orb-Weaver zagen we al eerder, maar is hier wel in erg groot formaat te vinden. Slik! Frank was moedig genoeg om er dichterbij te komen.

Een ander typisch beest voor deze streek is de cassowary, een grote loopvogel. Ze komen enkel voor in het regenwoud van Australië, Nieuw-Guinea en op de nabijgelegen eilanden. De gids vertelde ons dat er nog maar 78 cassowaries in dit deel leven en dat het dus uitzonderlijk zou zijn mochten we er één zien. Luck is on our side! Niet één, maar drie stuks staken zomaar de straat over! Ook voor dit dier werden verkeersborden gemaakt. Die Ozzies toch 😊

Tijd om te vieren met een ijsje! Met wel heel bijzondere smaken: aardbei, kokosnoot, maar ook Black Sapote (zwarte zapote) en Wattleseed. Dit laatste is volgens Wikipedia: de eetbare zaden van één van de 120 soorten Australische acacia die traditioneel door Aboriginal Australiërs als voedsel werden gebruikt. Lekker!

We lunchen in een junglelodge en daarna is het tijd om de Daintree River op te varen. De krokodil ‘Scarface’ komt even boven water en we zien babycrocs van enkele maanden en een jaar oud. De gidsen zijn echt kampioenen in het spotten van de goed gecamoufleerde dieren.

We krijgen niet genoeg van de bootavonturen en stappen op woensdag 26 oktober aan boord van de catamaran Passions III om het Great Barrier Reef te bewonderen. Na ontvangst van duikbril, snorkel en flippers geeft Simon in een geheel eigen stijl de veiligheidsinstructies. Hij poseerde zowaar midden in de uitleg voor de foto. Oeps!

We kiezen snel het ruime sop en onder een stralende zon varen we in twee uur naar het rif. We snorkelen op twee verschillende plaatsen. Nog een droom vervuld! Klimbuddy Benno blijkt ook een goeie zwembuddy. Op het kapsel letten we nu al helemaal niet meer; enkel genieten met zelfs een beetje Titanic-gevoel! Onder de nog steeds aanwezige zon lopen we moe, maar voldaan de haven van Cairns binnen. Wat een fantastische dag!

We sluiten de avond af met een afscheidsdiner en bedanking van reisgids Floris. Alweer gezelligheid ten top met mijn Nederlandse reisgenoten!

Op donderdag 27 oktober is het bewolkt en het regent tot na de middag. Besluit: de vrije dag zet ik om in een luie dag. Ik trek even de stad in om wat souvenirs te scoren, maar ga al snel ten onder aan de hoge temperatuur en hoge luchtvochtigheid. Op het terras van La Pizza – met ventilator – kom ik er terug door. Of dat aan de vochtinname, de calorie-inname, het gezelschap van Benno en Freek of aan alle drie ligt, weet ik niet. Maar het uitzicht is geweldig! De namiddag glijdt over in de avond. Tijdens het diner in het Salt House geniet ik van boeiende mensen, lekker eten en goeie wijn (Shiraz is blijkbaar mijn taste 😊). Een beetje opzoekingswerk leert dat de Australische shiraz door het warme klimaat krachtiger en fruitiger van smaak is in tegenstelling tot de wat pittigere Franse variant.

A new day, maar jammer genoeg de laatste in Australië. Vrijdag 28 oktober worden we om 15.30 uur opgehaald aan ons hotel. De zonnige dag leent zich uitstekend tot een zwempartij in het openbare zwembad. Deze voorziening is mooi aangelegd aan de Esplanade langs de zee en is heel verzorgd en goed onderhouden. Op weg naar het zwembad zien we pelikanen zonnebaden. Hoe later het wordt, hoe meer mensen komen zwemmen. Logisch, want de thermometer geeft 35,6 graden aan! Puffen en zweten dus, maar gelukkig houden we met een frisse duik af en toe het hoofd koel. (Aan jullie om te interpreteren of we af en toe het hoofd koel houden of af en toe duiken 😊.)

Categories:

Tags:

No responses yet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *